استدلال به لوح حضرت فاطمه (سلام الله علیها)
میرزا حسینعلی بهاء برای اثبات ادّعای علی‌محمّدباب، بهلوح حضرت فاطمه (س) که در کتاب ایقان نوشته استناد می کند و می‌نویسد:چنانچه در کافیدرحدیث جابر در لوح، فاطمه در وصف قائم می فرماید:
علیه کمال موسی و بهاء عیسی و صبر ایوب فیذل اولیائهفی زمانه و تتهادی رؤوسهم کما تتهادی رؤوس الترک و الدیلم فیقتلون و یحرقون و یونخائفین مرعوبین و جلین تصبغ الارض بدمائهم و یغشو الویل و الرنه فی نسائهم اولئک اولیائیحقا».1 یعنی (.بر اوست کمال موسی، بهاء عیسی و صبر ایّوب و در زمان او دوستان ذلیلشوند و سرهای ایشان به هدیه فرستاده شد، مانند سرهای تُرک و دیلم، ایشان کشته خواهندشد و سوزانده خواهند گردید .)
کیفیت استدلال:
میرزا حسینعلی بهاء برای برحقّ بودن علی محمّد باب بهاین حدیث استناد کرده و می‌گوید:
حرفی از این حدیث باقی نماند، مگر آنکه ظاهر شد.چنانچه در اکثر اماکن دم (خون) شریفشان ریخته شد و در هَر بلدی ایشان را اسیرنمودند و به ولایت و شهرها گردانیدند. بعضی را کشتند و بعضی را سوزاندند و . »2
پاسخ:
اصل این حدیث که بسیار هم طولانی است در کتاب کافینقل شده است. ما آن قسمتی که شاهد مثال ما است بیان می‌کنیم تا جواب استدلالبهائیان داده شود. حدیث را ابی بصیر از امام صادق (ع) و آن‌حضرت از پدرش نقل کردهاست‌که به جابر بن عبدالله انصاری فرمود:
: علیه کمال موسی و بهاء عیسی و صبر ایوب . فی نسائهماولئک اولیائی حقا». ملاحظه فرمایید؛ اولاً ایشان حدیث را به طور کامل نقل نکرده واز علیه کمال موسی» شروع می کند تا علیه» را به باب برگرداند و مرجع ضمیر را کهم ح م د» است ذکر نکرده (شما باز اصل حدیث را ببینید». ثانیا فیذل اولیائی» را اولیائه»نوشته و حال آنکه چون حدیث قدسی است و مراد از یاء متکلم در اولیائی»، خدا می باشدو مقصود، ابتلای شدید اولیاء خدا می باشد که از زمان امامت حضرت که بعد از فوت و شهادتپدر (امام عسکری) بوده تا موقع ظهور حضرت، پس ابتلای در زمان بالخصوص ظهور آن حضرت.پس حدیث مذکور، دالّ بر خلاق مقصود آنها نموده و دست خائنین را کوتاه و به اهل عالممی‌نمایاند که این‌ها، هم تحریف کرده‌اند و اولیائی» را اولیائه» آورده‌اند و همتقطیع نموده اند تا ضمیر علیه» به امام زمان برنگردد.
پس معنای قسمتی را حسینعلی آورده است چنین میشود: اینامر را به پسرش (م ح م د) که رحمت من است برای عالمیان، بر اوست یعنی بر محمد بن حسناست. کمال موسی و بهای عیسی و صبر ایوب. پس دوستان من (اولیائی) در زمان او ذلیل میشوند» تا آخر حدیث.
همین تحریف را گلپایگانی در صفحه ی۱۲۹ فرائد» نقل نموده است.
1.ایقان، میرزا حسینعلی بهاء ، ص190 (ایقان 199 صفحه‌ای.
2. همان.
درباره این سایت